PRZEDSZKOLE NR 275
UWAGA !!!!!
Mamy nową stronę internetową:
http://przedszkole275.waw.pl/
Wkrótce uzupełnimy wszystkie aktualne informacje na nowej stronie Przedszkola nr 275.
Prosimy o cierpliwość.
Mamy nową stronę internetową:
http://przedszkole275.waw.pl/
Wkrótce uzupełnimy wszystkie aktualne informacje na nowej stronie Przedszkola nr 275.
Prosimy o cierpliwość.
Przedszkole nr 275
ul. Jana Feliksa Piwarskiego 5
00 - 770 Warszawa
tel: 22 841 22 54
tel. kom: 513 898 891
e-mail:
[email protected]
[email protected]
https://epuap.gov.pl/wps/portal/strefa-klienta/katalog-spraw/profil-urzedu/3564961
Ekologiczny bal karnawałowy
Życzenia z okazji Dnia Babci i Dziadka
Ważne informacje
Procedura zawieszenia zajęć w Przedszkolu Nr 275 w Warszawie ul. Piwarskiego 5 ze względu na sytuację epidemiologiczną (COVID-19).
Podstawa prawna:
- § 18 ust. 2a-2c , ust. 3 rozporządzenia MEN z 31.12.2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach ,
- Rozporządzenie MEN z dnia 12 sierpnia 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach,
- § 1 ust. 1i 2 , § 2 ust. 1i 5 rozporządzenia MEN z 12.08.2020 r. w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 ,
- uzasadnienie do projektu rozporządzenia MEN z 12.08.2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach
§1
Postanowienia wstępne.
- Biorąc pod uwagę aktualną sytuację epidemiologiczną, która może zagrażać zdrowiu dzieci, dyrektor może zawiesić zajęcia w przedszkolu na czas oznaczony.
- Dyrektor lub osoba przez niego wyznaczona ustala czy w przedszkolu występuje zagrożenie epidemiologiczne powodujące zagrożenie zdrowia dzieci i konieczne jest podjęcie decyzji o zawieszeniu zajęć.
§2
Zawieszenie zajęć.
- W przypadku podejrzenia wystąpienia w przedszkolu zakażenia koronawirusem, dyrektor lub osoba przez niego wyznaczona zawiadamia właściwą miejscowo stację sanitarno-epidemiologiczną i stosuje się do jej zaleceń oraz ogólnych zaleceń GIS lub Ministra Zdrowia, dostępnych na stronie https://www.gov.pl/web/koronawirus/ oraz https://gis.gov.pl/.
- Zawieszenie zajęć może dotyczyć w szczególności: oddziału lub całego przedszkola w zakresie wszystkich lub poszczególnych zajęć.
- Dyrektor może wystąpić o zawieszenie zajęć w tradycyjnej formie także w przypadku np. dzieci przewlekle chorych (na podstawie opinii lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad dzieckiem) lub dzieci, które posiadają wydane przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania.
- Dyrektor może zawiesić zajęcia na czas oznaczony, po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego wydanej na wniosek dyrektora.
- Opinia może być wydana także ustnie, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub za pomocą innych środków łączności. W takim przypadku treść zgody lub opinii powinna być utrwalona w formie protokołu, notatki, adnotacji lub w inny sposób.
- Dyrektor może zawiesić zajęcia na czas oznaczony, po uzyskaniu zgody organu prowadzącego- Urzędu m.st. Warszawy dla Dzielnicy Mokotów- Burmistrza Dzielnicy Mokotów ul. Rakowiecka 25/27.
- Zgoda organu prowadzącego może być wydana także ustnie, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub za pomocą innych środków łączności. W takim przypadku treść zgody lub opinii powinna być utrwalona w formie protokołu, notatki, adnotacji lub w inny sposób.
- Dyrektor, za zgodą organu prowadzącego i po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, może zawiesić zajęcia na czas oznaczony wydając w tej sprawie zarządzenie.
- O zawieszeniu zajęć dyrektor zawiadamia organ sprawujący nadzór pedagogiczny.- Kuratorium Oświaty w Warszawie- Al. Jerozolimskie 32.
- W sytuacji całkowitego lub częściowego ograniczenia funkcjonowania przedszkola zawieszone zajęcia są realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość. O sposobie realizacji zajęć i innych zadań przedszkola dyrektor informuje organ prowadzący oraz organ sprawujący nadzór pedagogiczny.
§3
Postanowienia końcowe.
- Procedura obowiązuje od 01.09.2020r do odwołania.
Dyrektor Przedszkola Nr 275
ADAPTACJA
Adaptacja dziecka – poradnik
Pierwsze kroki dziecka 3-letniego w przedszkolu
Słowo wstępne
Witajcie w gronie rodziców mających dzieci w przedszkolu. Dziękujemy, że zdecydowaliście Państwo posłać dziecko do naszej placówki, że obdarzyliście nas zaufaniem oddając pod opiekę swój największy skarb. Postaramy się tego zaufania nie zawieść i będziemy robić wszystko, by Wasze dziecko czuło się u nas jak najlepiej, by jego rozwój przebiegał w miłej atmosferze, a przedszkole było miejscem, do którego chętnie idzie.
Z obserwacji wielu lat pracy pedagogicznej w przedszkolu zaobserwowaliśmy powtarzający się rytmicznie problem: trudny okres adaptacyjny z początkiem roku szkolnego zarówno dla dzieci jak też dla rodziców, szczególnie dzieci 3-letnich.
Chcąc, choć w minimalnym zakresie zminimalizować obawy rodziców, poszerzyć Waszą wiedzę o prawach rządzących rozwojem dziecka, a przede wszystkim ukazać dziecko na tle nowej sytuacji prezentujemy Państwu poradnik „ Adaptacja dziecka w przedszkolu” mamy nadzieję, że informacje w nim zawarte pomogą Państwu przetrwać ten trudny zarówno dla dziecka jak i dla Was okres.
Sylwetka dziecka 3-letniego w świetle praw rządzących jego rozwojem.
Przekroczenie progu przedszkola przez dziecko 3-letnie to moment rozpoczęcia życia w dwóch środowiskach: rodzinnym i instytucjonalnym.
Wiek przedszkolny w życiu człowieka jest okresem najistotniejszych przemian rozwojowych, ukształtowania się podstawowych zrębów osobowości a 3-latek ma jeszcze trudności z interpretowaniem swojego ja. Przypisuje się to właściwej dla tego wieku zależności emocjonalnej dziecka od matki oraz trudności w nawiązywaniu dłuższych kontaktów z nieznanymi osobami. Układ nerwowy dziecka 3-letniego jest bardzo słaby i delikatny. Nie jest ono zdolne do odbierania większej ilości silnych bodźców. Procesy poznawcze są w fazie intensywnego rozwoju. Żadna z podstawowych funkcji psychicznych nie jest jeszcze w pełni rozwinięta i ukształtowana. Myślenie, mowa, spostrzeżenia związane są silnie z działaniem. Dziecko ma trudności w rozpoznawaniu związków logicznych w otoczeniu, rozumienia stosunków społecznych. Poziom rozwoju mowy stwarza liczne bariery w pełnym werbalnym porozumieniu się dziecka z otoczeniem. Poznawanie przestrzeni dokonuje się za pomocą doznań wielu zmysłów i koordynacji między nimi. Dziecko uczy się jej dzięki stopniowemu osiąganiu poczucia stałości otaczających je obiektów w najbliższym środowisku. U dziecka w wieku przedszkolnym sfera emocjonalna pełni rolę kierunkową w rozwoju, co oznacza, że to ona ma znaczenie pierwszoplanowe w procesie przystosowania. W sferze fizjologiczno-biologicznej dokonuje się szybki wzrost organizmu, doskonali wiele jego funkcji i układów wewnętrznych, poprawia sprawność fizyczna i motoryczna. Mimo to dziecko nadal nieodporne jest na zmęczenie, wysiłek fizyczny, hałas. Trzylatek jest w fazie intensywnego poznawania i tworzenia własnej osoby poprzez odróżnienie siebie od reszty świata. Różnicowanie ja-inni jest warunkiem koniecznym do zachowania poczucia własnej tożsamości. Stawanie się członkiem jakiejś grupy społecznej powoduje ograniczenie lub świadome rezygnowanie z pewnego zakresu swojej niezależności. Podstawową formą działania dziecka jest zabawa i to w niej kształtują się konkretne stosunki społeczne między dziećmi.
U dziecka 3-letniego dominuje zabawa samotna, równoległa, a jeśli wspólnie to bardzo krótka. Dzieci nie planują wspólnych działań. Rozwój społeczny 3-latka jest w początkowej fazie, a system więzi społecznych dopiero się tworzy. Jednakże, między 3 a 4 rokiem życia wyraźnie pojawia się nowy zespół zachowań polegający na szukaniu uwagi u innych osób, zawsze rówieśników. Około 4 roku życia zaczyna w zabawie dziecka pojawiać się działanie zespołowe, rozwijają się więzi, kontakty społeczne z rówieśnikami i innymi ludźmi. Zabawa dziecka 4-letniego ma bardziej społeczny charakter. Jest to moment, w którym dziecko zaczyna przedkładać towarzystwo rówieśników nad kontakty z dorosłym.
Trudności adaptacyjne w grupie.
Wiek przedszkolny to okres osiągania kolejnego stadium dojrzałości fizjologicznej organizmu i rozwoju intelektualnego, budowania podstawowych struktur osobowości, to złoty wiek uczenia się, zdobywania doświadczeń społecznych dziecka, w tym i przystosowujących do życia w grupie.
Przyglądanie się właściwościom rozwojowym dziecka 3-letniego uświadamia nam, jak wiele trudności i ograniczeń wynika tylko z samego procesu rozwojowego, z którym musi ono przecież poradzić sobie podczas a d a p t a c j i. Tak, więc możemy powiedzieć, że przebieg tego procesu zależy zawsze od ogólnego poziomu rozwoju psychoruchowego dziecka, u którego żaden z mechanizmów adaptacyjnych nie jest w pełni ukształtowany i dojrzały.
U dzieci 3-letnich mamy do czynienia z szeregiem właściwości rozwojowych utrudniających rozpoczynanie edukacji przedszkolnej, z jednocześnie pojawiającymi się tendencjami przemawiającymi za poszerzeniem środowiska wychowawczego. Do tych pierwszych, niesprzyjających przystosowaniu należy zaliczyć:
- niski poziom autoidentyfikacji,
- dominacja strefy emocjonalnej i wynikające stąd konsekwencje w zaspokajaniu potrzeb dziecka, np. potrzeby bezpieczeństwa, miłości
- niski poziom kompetencji językowej,
- aktualny poziom rozwoju poznawczego i sposób poznawania pojęć czasu i przestrzeni, niezwykle potrzebnych do orientacji w nowym środowisku społecznym,
- nieznajomość środowiska materialnego, w którym dziecko ma być samodzielne przez wiele godzin.
Za rozpoczynaniem edukacji przedszkolnej przemawiają w rozwoju dziecka następujące tendencje:
- poszukiwanie uwagi u innych np. u rówieśników,
- wzrost autonomii dziecka wobec matki i rosnąca niezależność w zaspokajaniu potrzeb fizjologicznych,
- rozwój potrzeb poznawczych.
Przegląd właściwości rozwojowych uświadamia, że próg trzeciego roku życia jest okresem przejściowym w rozwoju dziecka. Rozpoczęcie przez dziecko edukacji przedszkolnej jest momentem przełomowym w jego życiu społecznym. Dla wielu dzieci oznacza on pierwsze kontakty z dużą grupą, których jakość jest znacząca dla rozwoju i późniejszego funkcjonowania w różnych środowiskach, w myśl poglądów o utrwalaniu się standardów zachowań i roli doświadczeń wyniesionych z wczesnego dzieciństwa. Fakt ten wiąże się ze zmianą dotychczasowego trybu życia i zaspakajania potrzeb, do czego dołączają się nowe dla dziecka zadania związane z funkcjonowaniem w grupie przedszkolnej. Niesie to za sobą większe napięcia emocjonalne. Dziecko wchodzi do przedszkola z pewnym już repertuarem zachowań, przyzwyczajeń, doświadczeń społecznych, które z jednej strony są wyznacznikami i sprzymierzeńcami procesu adaptacji, a z drugiej strony mogą go utrudniać. Każdy z podmiotów, i dziecko, i przedszkole, ma też pewien zasób oczekiwań i nastawień względem siebie, które w okresie wstępnej adaptacji podlegają weryfikacji. W tym okresie dziecko uczy się nowej roli przedszkolaka.
Analizując okres wstępnej adaptacji z perspektywy dziecka, możemy wyróżnić trzy najwspanialsze dla niego aspekty działań przedszkola:
- pierwszy wiąże się, z jakością i trybem zaspokajania indywidualnych potrzeb wychowanka w warunkach zbiorowego wychowania,
- drugi to warunki nawiązywania przez dziecko interakcji z innymi ludźmi i otoczeniem materialnym,
- trzeci to sytuacje uczenia się przez dziecko roli członka społeczności przedszkolnej.
Dziecko 3-letnie przez pierwsze dni pobytu w przedszkolu jest zdezorientowane. Nie wie, z kim ma nawiązać bliższy kontakt emocjonalny i kto będzie zaspokajał jego potrzeby. Dodatkowo komplikuje tę sytuację fakt, że jednego dnia przyjmuje się większość dzieci do grupy i od razu pozostają w niej same, bez rodziców. Nauczycielka nie jest w stanie od razu nawiązać dłuższych kontaktów z każdym dzieckiem. Na ogół najwięcej zajmują ją te, które rozpaczają po rozstaniu z rodzicami. Niejako wygrywają tę sytuację dla siebie. Dziecko związane emocjonalnie z matką, która zaspokajała dotychczas jego potrzeby życiowe, pozostawione przez nią w nieznanym mu środowisku, przeżywa lęk, ponieważ utraciło fizyczny kontakt z obiektem przywiązania i ma poczucie braku kontroli nad tym, co się z nim będzie działo w przedszkolu.
W środowisku przedszkolnym najważniejszą dla dziecka osobą jest nauczycielka, która pierwsza nawiązuje z nim kontakt, zapewnia poczucie bezpieczeństwa. Nauczycielka kreuje środowisko wychowawcze przez jego materialne wyposażenie, tworzenie sytuacji wychowawczych, zaspakajanie potrzeb dziecka, aranżowanie atmosfery emocjonalnej w grupie. Jest osobą najbliżej i najsilniej związaną z wychowankiem i przez to ma ogromny wpływ na jego wychowanie i rozwój.
Na początku roku szkolnego dzieci przychodzące do przedszkola bardzo się różnią pod względem umiejętności samoobsługowych, a próg stawianych im wymagań przez środowisko zbiorowego wychowania jest jednakowy. Nie na wiele się tu zdaje udzielanie doraźnej pomocy. Dzieci ze słabszymi umiejętnościami w tym zakresie mogą czuć się bezradne, opuszczone, co z pewnością wpływa na ich samopoczucie i stosunek do nowego środowiska. Nauczycielka zdobywa informację o tych umiejętnościach dziecka dopiero w trakcie jego pobytu w grupie przedszkolnej na ogół wówczas, kiedy ono nie radzi sobie z tymi czynnościami.
Przedszkole oczekuje, że dziecko 3-letnie powinno mieć opanowane następujące czynności samoobsługowe:
- samodzielne jedzenie łyżką
- mycie rąk
- czynności higieniczne przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych
- zdejmowanie i ubieranie podstawowych części garderoby
- rozpoznawanie swoich rzeczy wśród innych
- wycieranie nosa
- w miarę rytmiczne chodzenie po schodach przy poręczy
- znajomość swojego imienia i nazwiska.
Przeciętny rozwój w pełni umożliwia dziecku opanowanie tych czynności. Wiadomo, że nabywa ono tych sprawności pod wpływem treningu w rodzinie. Do przedszkola przychodzą dzieci z bardzo zróżnicowanym zasobem tych umiejętności i nie jest to spowodowane ich poziomem rozwoju psychoruchowego, a właśnie systemem wychowania w rodzinie.
Nieco innego wysiłku wymaga od dziecka uczenie się roli przedszkolaka. Instytucjonalny charakter sprawowania opieki nad dziećmi wymaga od nich pewnego podporządkowania się narzuconej im organizacji życia, przestrzegania pewnych reguł postępowania grupowego, trybu zaspokajania swoich podstawowych potrzeb. Dziecko musi pogodzić się brakiem komfortu i intymności, przebywania w gwarze, a nawet w hałasie przez kilka godzin dziennie.
Inny problem związany z rolą przedszkola to wykształcenie u 3-latków poczucia współżycia, współdziałania. Organizacja zbiorowego trybu życia w przedszkolu polega na tym, że dziecko jest przynależne do grupy, do której się mówi w liczbie mnogiej, czyli bezosobowej, z grupą wychodzi się na spacer, grupa je, śpi, bawi się. Dziecko 3-letnie jest jeszcze w fazie silnego egocentryzmu
i wymaga bliskości, uwagi dorosłych, a grupowy charakter życia w przedszkolu nie zaspakaja tych jego potrzeb, przeciwko czemu może się buntować. Dopiero powoli, pod wpływem doświadczeń rozwijają się kontakty między dziećmi, narastają więzi, rodzą się przyjaźnie, a dziecko nabywa świadomości przynależności do grupy przedszkolnej, którą opiekuje się jedna osoba. Zanim to jednak nastąpi, przez pewien czas dzieci przeżywają stan dezorganizacji w zachowaniu i w większości nie reagują na polecenia kierowane do grupy przez nauczycielkę.
Małe dziecko podejmuje zadanie przystosowania się do nowych warunków życia, korzystając z doświadczeń i standardów zachowań zdobytych w rodzinie, ale one nie wystarczają do pokonania trudności, jakie pojawiają się w przedszkolu. Na przeżycia dziecka w przedszkolu zwykle nakładają się zmiany w organizacji życia w rodzinie. Często wraz z faktem oddania dziecka do przedszkola wiąże się podejmowanie przez matkę pracy. Zmienia się wówczas dotychczasowy rytm dnia w rodzinie. W następstwie wcześniejszego wstawania pojawia się pośpiech, rosną wymagania rodziców, dziecku poświęca się mniej czasu. To wszystko razem stanowi dla niego niezrozumiały splot wydarzeń, które mogą być odbierane, jako utrata miłości matki, wywoływać poczucie opuszczenia, osamotnienia itp., co dodatkowo komplikuje adaptację do przedszkola.
Wiedza o trudnościach w początkowym okresie pobytu w przedszkolu może stać się zaczynem do pomyślnego ich rozwiązania przez dorosłego i dziecko. Jak wynika z analizy potrzeb i właściwości rozwojowych dziecka oraz możliwości ich zaspokajania w środowisku instytucjonalnym, a także oczekiwań w stosunku do wychowanka, za najtrudniejsze dla dziecka uznać można:
- zmianę dotychczasowych standardów zaspokajania potrzeb emocjonalnych i biologicznych
- nawiązywanie kontaktów interpersonalnych z nieznanymi ludźmi
- zdobywanie szybkiej orientacji w środowisku materialnym przedszkola
- nabywanie poczucia przynależności do grupy społecznej
- zmianę rytmu i trybu życia dziecka
- inną pozycję dziecka w grupie przedszkolnej niż w rodzinie
- zmiany w sytuacji rodzinnej wywołane faktem podjęcia przez matkę pracy zawodowej
Przedszkole jest dobrym środowiskiem do uczenia dziecka niezależności i uspołecznienia. Kontakty z rówieśnikami uczą norm współżycia i respektowania grupy społecznej. Jako środowisko społeczne pełne różnorodnych bodźców będzie spełniało swoje funkcje wychowawcze i dydaktyczne tylko wówczas, gdy dziecko będzie je postrzegało, jako bezpieczne i atrakcyjne dla siebie – wówczas szybciej się do niego przystosuje i zniesie niedogodności życia zbiorowego.
Współpraca z rodzicami
Nie bójmy się przedszkola. Wasza ścisła współpraca z nauczycielką pomoże jej rozwiać wiele wątpliwości odnośnie Waszego dziecka i z pewnością ułatwi i przyśpieszy okres adaptacji. Prosimy rodziców o:
- wcześniejsze zapoznanie dziecka z grupą przedszkolną poprzez udział w zabawach ( dni otwarte),
- informowanie nauczycielkę jak dziecko sprawowało się w ostatnich dniach, czy występowały nieprawidłowości w jego zachowaniu i jakie,
- przekazywanie o informacji dolegliwościach fizycznych i chorobach,
- zapoznanie nauczycielki z zaobserwowanymi przez rodziców specyficznymi usposobieniami dziecka (czy jest w domu śmiałe i odważne, czy skryte, nerwowe, spokojne, wrażliwe, pobudliwe itp.),
- uzgodnienie sposobu niwelowania stresu ( posiadanie ulubionej zabawki w przedszkolu)
Okres adaptacji trwa na ogół od dwóch tygodni do miesiąca. Dziecko, które chętnie chodzi do przedszkola jest radosne i szczęśliwe jest również miernikiem naszej pracy i daje nam również wiele zadowolenia i satysfakcji.
Bibliografia:
1. Gałkowski T.: Przystosowanie psychospołeczne dziecka do przedszkola. WSiP, Warszawa 2000.
2. Lubowiecka J.: Pierwsze sześć lat życia – rozwój i wychowanie. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1975.
Pierwsze kroki dziecka 3-letniego w przedszkolu
Słowo wstępne
Witajcie w gronie rodziców mających dzieci w przedszkolu. Dziękujemy, że zdecydowaliście Państwo posłać dziecko do naszej placówki, że obdarzyliście nas zaufaniem oddając pod opiekę swój największy skarb. Postaramy się tego zaufania nie zawieść i będziemy robić wszystko, by Wasze dziecko czuło się u nas jak najlepiej, by jego rozwój przebiegał w miłej atmosferze, a przedszkole było miejscem, do którego chętnie idzie.
Z obserwacji wielu lat pracy pedagogicznej w przedszkolu zaobserwowaliśmy powtarzający się rytmicznie problem: trudny okres adaptacyjny z początkiem roku szkolnego zarówno dla dzieci jak też dla rodziców, szczególnie dzieci 3-letnich.
Chcąc, choć w minimalnym zakresie zminimalizować obawy rodziców, poszerzyć Waszą wiedzę o prawach rządzących rozwojem dziecka, a przede wszystkim ukazać dziecko na tle nowej sytuacji prezentujemy Państwu poradnik „ Adaptacja dziecka w przedszkolu” mamy nadzieję, że informacje w nim zawarte pomogą Państwu przetrwać ten trudny zarówno dla dziecka jak i dla Was okres.
Sylwetka dziecka 3-letniego w świetle praw rządzących jego rozwojem.
Przekroczenie progu przedszkola przez dziecko 3-letnie to moment rozpoczęcia życia w dwóch środowiskach: rodzinnym i instytucjonalnym.
Wiek przedszkolny w życiu człowieka jest okresem najistotniejszych przemian rozwojowych, ukształtowania się podstawowych zrębów osobowości a 3-latek ma jeszcze trudności z interpretowaniem swojego ja. Przypisuje się to właściwej dla tego wieku zależności emocjonalnej dziecka od matki oraz trudności w nawiązywaniu dłuższych kontaktów z nieznanymi osobami. Układ nerwowy dziecka 3-letniego jest bardzo słaby i delikatny. Nie jest ono zdolne do odbierania większej ilości silnych bodźców. Procesy poznawcze są w fazie intensywnego rozwoju. Żadna z podstawowych funkcji psychicznych nie jest jeszcze w pełni rozwinięta i ukształtowana. Myślenie, mowa, spostrzeżenia związane są silnie z działaniem. Dziecko ma trudności w rozpoznawaniu związków logicznych w otoczeniu, rozumienia stosunków społecznych. Poziom rozwoju mowy stwarza liczne bariery w pełnym werbalnym porozumieniu się dziecka z otoczeniem. Poznawanie przestrzeni dokonuje się za pomocą doznań wielu zmysłów i koordynacji między nimi. Dziecko uczy się jej dzięki stopniowemu osiąganiu poczucia stałości otaczających je obiektów w najbliższym środowisku. U dziecka w wieku przedszkolnym sfera emocjonalna pełni rolę kierunkową w rozwoju, co oznacza, że to ona ma znaczenie pierwszoplanowe w procesie przystosowania. W sferze fizjologiczno-biologicznej dokonuje się szybki wzrost organizmu, doskonali wiele jego funkcji i układów wewnętrznych, poprawia sprawność fizyczna i motoryczna. Mimo to dziecko nadal nieodporne jest na zmęczenie, wysiłek fizyczny, hałas. Trzylatek jest w fazie intensywnego poznawania i tworzenia własnej osoby poprzez odróżnienie siebie od reszty świata. Różnicowanie ja-inni jest warunkiem koniecznym do zachowania poczucia własnej tożsamości. Stawanie się członkiem jakiejś grupy społecznej powoduje ograniczenie lub świadome rezygnowanie z pewnego zakresu swojej niezależności. Podstawową formą działania dziecka jest zabawa i to w niej kształtują się konkretne stosunki społeczne między dziećmi.
U dziecka 3-letniego dominuje zabawa samotna, równoległa, a jeśli wspólnie to bardzo krótka. Dzieci nie planują wspólnych działań. Rozwój społeczny 3-latka jest w początkowej fazie, a system więzi społecznych dopiero się tworzy. Jednakże, między 3 a 4 rokiem życia wyraźnie pojawia się nowy zespół zachowań polegający na szukaniu uwagi u innych osób, zawsze rówieśników. Około 4 roku życia zaczyna w zabawie dziecka pojawiać się działanie zespołowe, rozwijają się więzi, kontakty społeczne z rówieśnikami i innymi ludźmi. Zabawa dziecka 4-letniego ma bardziej społeczny charakter. Jest to moment, w którym dziecko zaczyna przedkładać towarzystwo rówieśników nad kontakty z dorosłym.
Trudności adaptacyjne w grupie.
Wiek przedszkolny to okres osiągania kolejnego stadium dojrzałości fizjologicznej organizmu i rozwoju intelektualnego, budowania podstawowych struktur osobowości, to złoty wiek uczenia się, zdobywania doświadczeń społecznych dziecka, w tym i przystosowujących do życia w grupie.
Przyglądanie się właściwościom rozwojowym dziecka 3-letniego uświadamia nam, jak wiele trudności i ograniczeń wynika tylko z samego procesu rozwojowego, z którym musi ono przecież poradzić sobie podczas a d a p t a c j i. Tak, więc możemy powiedzieć, że przebieg tego procesu zależy zawsze od ogólnego poziomu rozwoju psychoruchowego dziecka, u którego żaden z mechanizmów adaptacyjnych nie jest w pełni ukształtowany i dojrzały.
U dzieci 3-letnich mamy do czynienia z szeregiem właściwości rozwojowych utrudniających rozpoczynanie edukacji przedszkolnej, z jednocześnie pojawiającymi się tendencjami przemawiającymi za poszerzeniem środowiska wychowawczego. Do tych pierwszych, niesprzyjających przystosowaniu należy zaliczyć:
- niski poziom autoidentyfikacji,
- dominacja strefy emocjonalnej i wynikające stąd konsekwencje w zaspokajaniu potrzeb dziecka, np. potrzeby bezpieczeństwa, miłości
- niski poziom kompetencji językowej,
- aktualny poziom rozwoju poznawczego i sposób poznawania pojęć czasu i przestrzeni, niezwykle potrzebnych do orientacji w nowym środowisku społecznym,
- nieznajomość środowiska materialnego, w którym dziecko ma być samodzielne przez wiele godzin.
Za rozpoczynaniem edukacji przedszkolnej przemawiają w rozwoju dziecka następujące tendencje:
- poszukiwanie uwagi u innych np. u rówieśników,
- wzrost autonomii dziecka wobec matki i rosnąca niezależność w zaspokajaniu potrzeb fizjologicznych,
- rozwój potrzeb poznawczych.
Przegląd właściwości rozwojowych uświadamia, że próg trzeciego roku życia jest okresem przejściowym w rozwoju dziecka. Rozpoczęcie przez dziecko edukacji przedszkolnej jest momentem przełomowym w jego życiu społecznym. Dla wielu dzieci oznacza on pierwsze kontakty z dużą grupą, których jakość jest znacząca dla rozwoju i późniejszego funkcjonowania w różnych środowiskach, w myśl poglądów o utrwalaniu się standardów zachowań i roli doświadczeń wyniesionych z wczesnego dzieciństwa. Fakt ten wiąże się ze zmianą dotychczasowego trybu życia i zaspakajania potrzeb, do czego dołączają się nowe dla dziecka zadania związane z funkcjonowaniem w grupie przedszkolnej. Niesie to za sobą większe napięcia emocjonalne. Dziecko wchodzi do przedszkola z pewnym już repertuarem zachowań, przyzwyczajeń, doświadczeń społecznych, które z jednej strony są wyznacznikami i sprzymierzeńcami procesu adaptacji, a z drugiej strony mogą go utrudniać. Każdy z podmiotów, i dziecko, i przedszkole, ma też pewien zasób oczekiwań i nastawień względem siebie, które w okresie wstępnej adaptacji podlegają weryfikacji. W tym okresie dziecko uczy się nowej roli przedszkolaka.
Analizując okres wstępnej adaptacji z perspektywy dziecka, możemy wyróżnić trzy najwspanialsze dla niego aspekty działań przedszkola:
- pierwszy wiąże się, z jakością i trybem zaspokajania indywidualnych potrzeb wychowanka w warunkach zbiorowego wychowania,
- drugi to warunki nawiązywania przez dziecko interakcji z innymi ludźmi i otoczeniem materialnym,
- trzeci to sytuacje uczenia się przez dziecko roli członka społeczności przedszkolnej.
Dziecko 3-letnie przez pierwsze dni pobytu w przedszkolu jest zdezorientowane. Nie wie, z kim ma nawiązać bliższy kontakt emocjonalny i kto będzie zaspokajał jego potrzeby. Dodatkowo komplikuje tę sytuację fakt, że jednego dnia przyjmuje się większość dzieci do grupy i od razu pozostają w niej same, bez rodziców. Nauczycielka nie jest w stanie od razu nawiązać dłuższych kontaktów z każdym dzieckiem. Na ogół najwięcej zajmują ją te, które rozpaczają po rozstaniu z rodzicami. Niejako wygrywają tę sytuację dla siebie. Dziecko związane emocjonalnie z matką, która zaspokajała dotychczas jego potrzeby życiowe, pozostawione przez nią w nieznanym mu środowisku, przeżywa lęk, ponieważ utraciło fizyczny kontakt z obiektem przywiązania i ma poczucie braku kontroli nad tym, co się z nim będzie działo w przedszkolu.
W środowisku przedszkolnym najważniejszą dla dziecka osobą jest nauczycielka, która pierwsza nawiązuje z nim kontakt, zapewnia poczucie bezpieczeństwa. Nauczycielka kreuje środowisko wychowawcze przez jego materialne wyposażenie, tworzenie sytuacji wychowawczych, zaspakajanie potrzeb dziecka, aranżowanie atmosfery emocjonalnej w grupie. Jest osobą najbliżej i najsilniej związaną z wychowankiem i przez to ma ogromny wpływ na jego wychowanie i rozwój.
Na początku roku szkolnego dzieci przychodzące do przedszkola bardzo się różnią pod względem umiejętności samoobsługowych, a próg stawianych im wymagań przez środowisko zbiorowego wychowania jest jednakowy. Nie na wiele się tu zdaje udzielanie doraźnej pomocy. Dzieci ze słabszymi umiejętnościami w tym zakresie mogą czuć się bezradne, opuszczone, co z pewnością wpływa na ich samopoczucie i stosunek do nowego środowiska. Nauczycielka zdobywa informację o tych umiejętnościach dziecka dopiero w trakcie jego pobytu w grupie przedszkolnej na ogół wówczas, kiedy ono nie radzi sobie z tymi czynnościami.
Przedszkole oczekuje, że dziecko 3-letnie powinno mieć opanowane następujące czynności samoobsługowe:
- samodzielne jedzenie łyżką
- mycie rąk
- czynności higieniczne przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych
- zdejmowanie i ubieranie podstawowych części garderoby
- rozpoznawanie swoich rzeczy wśród innych
- wycieranie nosa
- w miarę rytmiczne chodzenie po schodach przy poręczy
- znajomość swojego imienia i nazwiska.
Przeciętny rozwój w pełni umożliwia dziecku opanowanie tych czynności. Wiadomo, że nabywa ono tych sprawności pod wpływem treningu w rodzinie. Do przedszkola przychodzą dzieci z bardzo zróżnicowanym zasobem tych umiejętności i nie jest to spowodowane ich poziomem rozwoju psychoruchowego, a właśnie systemem wychowania w rodzinie.
Nieco innego wysiłku wymaga od dziecka uczenie się roli przedszkolaka. Instytucjonalny charakter sprawowania opieki nad dziećmi wymaga od nich pewnego podporządkowania się narzuconej im organizacji życia, przestrzegania pewnych reguł postępowania grupowego, trybu zaspokajania swoich podstawowych potrzeb. Dziecko musi pogodzić się brakiem komfortu i intymności, przebywania w gwarze, a nawet w hałasie przez kilka godzin dziennie.
Inny problem związany z rolą przedszkola to wykształcenie u 3-latków poczucia współżycia, współdziałania. Organizacja zbiorowego trybu życia w przedszkolu polega na tym, że dziecko jest przynależne do grupy, do której się mówi w liczbie mnogiej, czyli bezosobowej, z grupą wychodzi się na spacer, grupa je, śpi, bawi się. Dziecko 3-letnie jest jeszcze w fazie silnego egocentryzmu
i wymaga bliskości, uwagi dorosłych, a grupowy charakter życia w przedszkolu nie zaspakaja tych jego potrzeb, przeciwko czemu może się buntować. Dopiero powoli, pod wpływem doświadczeń rozwijają się kontakty między dziećmi, narastają więzi, rodzą się przyjaźnie, a dziecko nabywa świadomości przynależności do grupy przedszkolnej, którą opiekuje się jedna osoba. Zanim to jednak nastąpi, przez pewien czas dzieci przeżywają stan dezorganizacji w zachowaniu i w większości nie reagują na polecenia kierowane do grupy przez nauczycielkę.
Małe dziecko podejmuje zadanie przystosowania się do nowych warunków życia, korzystając z doświadczeń i standardów zachowań zdobytych w rodzinie, ale one nie wystarczają do pokonania trudności, jakie pojawiają się w przedszkolu. Na przeżycia dziecka w przedszkolu zwykle nakładają się zmiany w organizacji życia w rodzinie. Często wraz z faktem oddania dziecka do przedszkola wiąże się podejmowanie przez matkę pracy. Zmienia się wówczas dotychczasowy rytm dnia w rodzinie. W następstwie wcześniejszego wstawania pojawia się pośpiech, rosną wymagania rodziców, dziecku poświęca się mniej czasu. To wszystko razem stanowi dla niego niezrozumiały splot wydarzeń, które mogą być odbierane, jako utrata miłości matki, wywoływać poczucie opuszczenia, osamotnienia itp., co dodatkowo komplikuje adaptację do przedszkola.
Wiedza o trudnościach w początkowym okresie pobytu w przedszkolu może stać się zaczynem do pomyślnego ich rozwiązania przez dorosłego i dziecko. Jak wynika z analizy potrzeb i właściwości rozwojowych dziecka oraz możliwości ich zaspokajania w środowisku instytucjonalnym, a także oczekiwań w stosunku do wychowanka, za najtrudniejsze dla dziecka uznać można:
- zmianę dotychczasowych standardów zaspokajania potrzeb emocjonalnych i biologicznych
- nawiązywanie kontaktów interpersonalnych z nieznanymi ludźmi
- zdobywanie szybkiej orientacji w środowisku materialnym przedszkola
- nabywanie poczucia przynależności do grupy społecznej
- zmianę rytmu i trybu życia dziecka
- inną pozycję dziecka w grupie przedszkolnej niż w rodzinie
- zmiany w sytuacji rodzinnej wywołane faktem podjęcia przez matkę pracy zawodowej
Przedszkole jest dobrym środowiskiem do uczenia dziecka niezależności i uspołecznienia. Kontakty z rówieśnikami uczą norm współżycia i respektowania grupy społecznej. Jako środowisko społeczne pełne różnorodnych bodźców będzie spełniało swoje funkcje wychowawcze i dydaktyczne tylko wówczas, gdy dziecko będzie je postrzegało, jako bezpieczne i atrakcyjne dla siebie – wówczas szybciej się do niego przystosuje i zniesie niedogodności życia zbiorowego.
Współpraca z rodzicami
Nie bójmy się przedszkola. Wasza ścisła współpraca z nauczycielką pomoże jej rozwiać wiele wątpliwości odnośnie Waszego dziecka i z pewnością ułatwi i przyśpieszy okres adaptacji. Prosimy rodziców o:
- wcześniejsze zapoznanie dziecka z grupą przedszkolną poprzez udział w zabawach ( dni otwarte),
- informowanie nauczycielkę jak dziecko sprawowało się w ostatnich dniach, czy występowały nieprawidłowości w jego zachowaniu i jakie,
- przekazywanie o informacji dolegliwościach fizycznych i chorobach,
- zapoznanie nauczycielki z zaobserwowanymi przez rodziców specyficznymi usposobieniami dziecka (czy jest w domu śmiałe i odważne, czy skryte, nerwowe, spokojne, wrażliwe, pobudliwe itp.),
- uzgodnienie sposobu niwelowania stresu ( posiadanie ulubionej zabawki w przedszkolu)
Okres adaptacji trwa na ogół od dwóch tygodni do miesiąca. Dziecko, które chętnie chodzi do przedszkola jest radosne i szczęśliwe jest również miernikiem naszej pracy i daje nam również wiele zadowolenia i satysfakcji.
Bibliografia:
1. Gałkowski T.: Przystosowanie psychospołeczne dziecka do przedszkola. WSiP, Warszawa 2000.
2. Lubowiecka J.: Pierwsze sześć lat życia – rozwój i wychowanie. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1975.
W poniższym pliku znajdują się praktyczne wskazówki jak przygotować dziecko do przedszkola.
u_progu_przedszkola.pptx | |
File Size: | 616 kb |
File Type: | pptx |
WYPRAWKA
1. kapcie na rzepy z bezpieczną podeszwą - podpisane
2. ubranko na zmianę w podpisanym worku (majteczki, rajstopy lub leginsy, skarpetki, bluzka)
3. piżama -podpisana
4. chusteczki w pudełku i chusteczki nawilżone
UWAGA!
Prosimy o nie przynoszenie pościeli, ręczników i zabawek domowych.
Nie przewidujemy mycia zębów w przedszkolu ze względów epidemiologicznych.
Prosimy o systematyczne sprawdzanie strony naszego przedszkola, ponieważ pod koniec miesiąca umieścimy procedury bezpieczeństwa sanitarnego obowiązujące od września 2020r. na podstawie wytycznych Głównego Inspektora Sanitarnego oraz Ministra Edukacji Narodowej.
1. kapcie na rzepy z bezpieczną podeszwą - podpisane
2. ubranko na zmianę w podpisanym worku (majteczki, rajstopy lub leginsy, skarpetki, bluzka)
3. piżama -podpisana
4. chusteczki w pudełku i chusteczki nawilżone
UWAGA!
Prosimy o nie przynoszenie pościeli, ręczników i zabawek domowych.
Nie przewidujemy mycia zębów w przedszkolu ze względów epidemiologicznych.
Prosimy o systematyczne sprawdzanie strony naszego przedszkola, ponieważ pod koniec miesiąca umieścimy procedury bezpieczeństwa sanitarnego obowiązujące od września 2020r. na podstawie wytycznych Głównego Inspektora Sanitarnego oraz Ministra Edukacji Narodowej.